| |
  |
|
| Języki łatwe i trudne |
<-Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat-> |
| Autor |
Wiadomość
|
|
Witold
|
 Wysłany: Wto 10:05, 25 Sie 2009 Temat postu: Języki łatwe i trudne |
|
|
Dołączył: 19 Paź 2006
Posty: 155
Przeczytał: 0 tematów
|
Łatwy:
Hiszpański i włoski - przez wielu ludzi uważane za jedne z najprostszych języków. Można się ich samemu dość dobrze nauczyć np. z kursu językowego na DVD.
Umiarkowanie łatwy:
Angielski - język bardzo popularny, żadnych przypadków, ani rodzajów, pisownia natomiast może sprawiać kłopoty. Ma proste podstawy, ale ciężko jest opanować go w stopniu zaawansowanym.
Przeciętny:
Francuski - dużo czasów, ale w większości nieużywanych, niezbyt trudna gramatyka.
Niemiecki - tylko cztery przypadki i około pięciu wyjątków, bardzo schematyczny i logiczny.
Dość trudny:
Chiński i japoński - nie ma w nich żadnych przypadków i rodzajów, prosta gramatyka, ale za to bardzo trudna pisownia. Język mówiony jest łatwy do opanowania. Trudna wymowa.
Trudny:
Ukraiński i rosyjski - w językach tych stosuje się inny alfabet, ale wymowa nie należy do trudnych.
Serbski - jest strukturalnie podobny do innych języków słowiańskich, ale dodatkowo ma jeszcze wiele czasów
Bardzo trudny:
Fiński, węgierski i estoński - trudne ze względu na niezliczone przypadki rzeczowników, jednak w odmianie dodajemy tylko krótkie słówka do rdzenia wyrazu.
Ekstremalnie trudny:
Polski - 7 przepadków, odmiana czasowników, 3 rodzaje, bardzo trudna wymowa. Na opanowanie go w dobrym stopniu potrzeba kilku lat. Chociaż wielu Polaków nigdy nie poznaje całego języka polskiego, robiąc masę błędów. Bardzo ważna jest też znajomość frazeologizmów, którymi - wbrew pozorom - wiele osób posługuje się nieprawidłowo. Swoją drogą, zagłębienie się w tajniki języka polskiego może być naprawdę ciekawe. Niestety, w takiej dziedzinie jak ortografia czy interpunkcja musimy zmierzyć się z przykrą koniecznością opanowania pewnych zasad.
Przykład ilustrujący to zagadnienie: formy gramatyczne liczebnika „dwa” (2).
Angielski, hiszpański, niderlandzki - jedna forma (two, dos, twee).
Portugalski - dwie formy, w zależności od płci (dois/duas)
Chorwacki - siedem form (dva, dvije, dvoje, dvojica, dvojice, dvojici, dvojicu) w zależności od rodzaju.
Polski - siedemnaście form gramatycznych! (dwa, dwie, dwoje, dwóch (lub dwu), dwaj, dwiema,
dwom (lub dwóm), dwoma, dwojga, dwojgu, dwojgiem, dwójka, dwójki, dwójkę, dwójką, dwójce, dwójko).
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
|
polataj
|
| Wysłany: Pią 19:54, 25 Wrz 2009 Temat postu: |
|
|
Dołączył: 14 Lut 2009
Posty: 52
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: Szczecin
|
| Cytat: |
| w takiej dziedzinie jak ortografia czy interpunkcja musimy zmierzyć się z przykrą koniecznością opanowania pewnych zasad. |
Obawiam się, że nie tylko zasad - wyjątki od nich też potrafią spędzić sen z powiek..... 
Może to dlatego powstało stwierdzenie - "Wyjątek potwierdzający regułę" - które dla mnie jest nielogiczne, choć powszechnie stosowane i akceptowane
Pozdrawiam
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
Wolffówna
|
| Wysłany: Nie 22:50, 04 Paź 2009 Temat postu: Re: Języki łatwe i trudne |
|
|
Dołączył: 06 Lip 2009
Posty: 41
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
|
| Witold napisał: |
Dość trudny:
Chiński i japoński - nie ma w nich żadnych przypadków i rodzajów, prosta gramatyka, ale za to bardzo trudna pisownia. Język mówiony jest łatwy do opanowania. Trudna wymowa.
|
Oj, nie zgodzę się, że w japońskim wymowa jest trudna
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
Karen
|
| Wysłany: Pon 9:53, 05 Paź 2009 Temat postu: |
|
|
Dołączył: 14 Lut 2008
Posty: 225
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 12 razy
|
Moze nie w takim znaczeniu, ze posiada skomplikowane dzwieki, ale ma samogloski o roznej dlugosci, co jest obce Polakom, oraz ma cechy jezyka tonalnego.
przepraszam za brak polskich znakow. Problemy techniczne.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
Wolffówna
|
| Wysłany: Pon 10:43, 05 Paź 2009 Temat postu: |
|
|
Dołączył: 06 Lip 2009
Posty: 41
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
|
Tu masz rację, długie i krótkie dźwięki mogą stanowić problem (trzeba pamiętać, gdzie długo, a gdzie krótko), ale nie są wcale trudne w artykulacji. Cechy tonalne są natomiast śladowe - można się nimi nie przejmować, a i tak nie będzie szczególnych kłopotów w porozumiewaniu (czego nie można powiedzieć o np. chińskim).
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
Nutcracker
|
| Wysłany: Pią 21:28, 09 Paź 2009 Temat postu: |
|
|
Dołączył: 24 Lip 2009
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
|
Niedawno natomiast czytałem wypowiedzi prof. Miodka na temat trudności języka polskiego, gdzie umiejscowił on język polski w grupie przeciętnie trudnych języków  Sam nie wiem co o tym myśleć, jednakże bardzo ciekawy wątek
Zaciekawiło mnie również stwierdzenie na pierwszej podanej przez Witolda stronie :
Average English speaker is fluent at about the age 12; the average Polish speaker is fluent in their language not until age 16.
Przeciętny Polak płynnie mówi w rodzimym języku nie wcześniej niż przed 16 rokiem życia??  Może chodzi tu o to, że Ci co będą jako dorośli płynnie mówić po polsku, to już mówią, a Ci co nie mówią do 16 roku życia to już nigdy się nie nauczą. Uśrednili to i wyszło 16 No litości! Co znaczy owa płynność w posługiwaniu się językiem??
I druga sprawa : Seven Cases, Seven Genders and very difficult pronunciation.
Może ktoś mnie oświeci - siedem rodzajów jest w języku polskim? męski, żeński, nijaki, męskoosobowy i niemęskoosobowy (Na marginesie, dwa ostatnie dla mnie od zawsze były wybitnie naciąganymi określeniami!) i jakie jeszcze?
Pozdrawiam 
Edit: Właśnie przeczyłem na angielskiej (sic!) Wikipedii, że mamy w polskim coś takiego jak rodzaj męski osobowy (człowieczy?), zwierzęcy i "rzeczowy" (?). W życiu nie słyszałem o czymś takim, ale rzeczywiście, odmiana jest w nich różna... (http://en.wikipedia.org/wiki/Polish_language) Czy w polskiej gramatyce coś takiego się rozróżnia, czy zostało to wymyślone na potrzeby nauki języka przez obcokrajowców?
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Nutcracker dnia Sob 11:34, 10 Paź 2009, w całości zmieniany 4 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
Karen
|
| Wysłany: Sob 10:40, 10 Paź 2009 Temat postu: |
|
|
Dołączył: 14 Lut 2008
Posty: 225
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 12 razy
|
ten mężczyzna - ci mężczyźni
ten pies - te psy
ten stół - te stoły
ta dziewczyna - te dziewczyny
ta filiżanka - te filiżanki
nawet jeśli zostało "wymyślone na potrzeby nauki języka przez obcokrajowców", oznacza to, że istnieją pewne różne formy, które należy oddzielić, wpisać w osobne tabelki nazwać. A to, że nawet nie zauważamy istnienia tych form, tworzymy je intuicyjnie, i to poprawnie, to zupełnie inna sprawa. Przysłuchaj się jak mówią dzieci w wieku 2-6 lat. Można spaść z krzesła, a one po prostu przyklejają nie te afiksy co trzeba.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
Nutcracker
|
| Wysłany: Sob 11:33, 10 Paź 2009 Temat postu: |
|
|
Dołączył: 24 Lip 2009
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
|
No tak, widzę, że istnieją różne formy dla tych rodzajów, podałem link gdzie jest to rozpisane. Moje zdziwienie wynika stad, że w szkole podczas omawiania gramatyki było zawsze tylko 5 rodzajów. Czemu więc nie jest to wspominane na lekcjach języka polskiego? Do tej pory żyłem z przekonaniem o pięciu rodzajach, a tu proszę.
Pozdrawiam
Łukasz
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
|
|
|
Strona 1 z 1 |
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
|
